Dziś wspomnienie z dzieciństwa – pyszna zupa szczawiowa. Mój debiut, ale bardzo udany 😄!
W mojej rodzinie zupa ta tradycyjnie robiona była przez moją babcie i jedzona 1 maja. Dziś ja przejęłam pałeczkę i choć dzień ten dawno za Nami, wypatrzyłam dziś na ryneczku szczaw i stwierdziłam, że muszę spróbować!
Podana z marchewką, pietruszką i jajkiem podbiła serca całej mojej rodziny, więc macie dobre rekomendacje, by próbować 😃
Składniki:
- 3 marchewki
- 3 pietruszki
- 1,5 litra wody
- kawałek selera
- cebula
- 2 łodygi selera naciowego
- 3 pęczki szczawiu
- 2 łyżki śmietany 12%
- łyżka masła (ja używam masła klarowanego)
- 3 ząbki czosnku
- sok z połowy cytryny
- 12 ziaren pieprzu, 5 ziaren ziela angielskiego, 5 liści laurowych, łyżeczka lubczyku
- sól, pieprz do smaku
Wykonanie:
Warzywa obrać. Cebulę przekroić na połówki i każdą z nich opalić nad ogniem kuchenki, aż będzie lekko przypalona (zapach jest obłędny!😉) – dla osób, które nie mają kuchenki gazowej polecam upiec cebulę w nagrzanym do 210 stopni piekarniku przez 15 min.
Do garnka wlać wodę, dodać marchewkę, pietruszkę, selera, łodygi selera naciowego, opaloną cebulę, czosnek, przyprawy, posolić do smaku i zagotować. Następnie zmniejszyć ogień i gotować pod przykryciem przez 40 min.
Po tym czasie przecedzić przez sito tak, by został czysty bulion. Ugotowaną marchewkę i pietruszkę pokroić w kosteczkę i razem z sokiem z cytryny dodać do bulionu.
Na patelni rozgrzać masło i smażyć na nim przez minutę pokrojony szczaw. Dodać do zupy. Na koniec wlać śmietanę i doprawić do smaku(najlepiej poczekać, aż zupa nie będzie tak gorąca, ograniczy to ryzyko zwarzenia się).
Ja moją zupę delikatnie zblendowałam tak, by konsystencja była bardziej kremowa, jednakże nie tak mocno, by powstała zupa-krem.
Smacznego!
